De Werelderfgoedlocaties van de Educatieve, Wetenschappelijke en Culturele Organisatie van de Verenigde Naties (UNESCO) zijn plaatsen die van belang zijn voor cultureel of natuurlijk erfgoed zoals beschreven in de UNESCO Werelderfgoedconventie, opgericht in 1972. Vanaf 2020 zijn er tien eigendommen in het Koninkrijk der Nederlanden. Nederland staat op de Werelderfgoedlijst. Negen van die locaties bevinden zich in Nederland en één op Curaçao, in het Caribisch gebied.

UNESCO somt sites op onder tien criteria. De sites moeten een “uitzonderlijke universele waarde” hebben in cultureel of natuurlijk perspectief. Daarom spelen UNESCO-sites vaak een grote rol in het toerisme waar mensen graag naartoe willen. Hier noemen we enkele beroemdste UNESCO-sites in Nederland. Welke heb je nog niet bezocht?

1. Zeventiende-eeuwse grachtengordel van Amsterdam binnen de Singelgracht

De Amsterdamse grachtengordel is aan het einde van de 16e eeuw ontworpen en in de 17e eeuw aangelegd als een nieuwe en volledig kunstmatige havenstad. De grachten zijn aangelegd in concentrische bogen, doorsneden met radiale waterwegen en straten. Het merendeel van de huizen uit de 17e en 18e eeuw is bewaard gebleven, terwijl de oude civiele en hydraulische constructies over het algemeen zijn vervangen. In de 17e en 18e eeuw werd Amsterdam gezien als referentiemodel voor verschillende projecten over de hele wereld.

“een uitstekend voorbeeld zijn van een type gebouw, architectonisch of technologisch geheel of landschap dat (een) belangrijke fase (n) in de menselijke geschiedenis illustreert”

2. Molennetwerk Kinderdijk-Elshout

Deze eigenschap is een voorbeeld van het door de mens gemaakte landschap dat is ontstaan door het afvoeren van het water uit de polders. De bouw van hydraulische werken begon in de Middeleeuwen om land te creëren voor landbouw en om zich te vestigen. Technologisch erfgoed omvat hoog- en laaggelegen afwaterings- en transportgeulen voor overtollig polderwater, oevers en dijken, 3 pompstations, 2 afvoersluizen, 2 waterschaps-montagehuizen en 19 afwateringsmolens, waarvan het merendeel tussen 1738 en 1740.

“om een belangrijke uitwisseling van menselijke waarden tentoon te stellen, over een tijdspanne of binnen een cultureel gebied van de wereld, over ontwikkelingen in architectuur of technologie, monumentale kunsten, stedenbouw of landschapsontwerp”

3. Historisch gebied van Willemstad, Binnenstad en Haven, Curaçao

Willemstad werd in 1634 opgericht als handelsnederzetting door kooplieden uit Nederland. De moderne stad bestaat uit verschillende historische wijken, die de mix van Nederlandse, Spaanse en Portugese culturele invloeden weerspiegelen, evenals de Afro-Caraïben. Verschillende historische huizen zijn geschilderd in felle kleuren, een traditie die teruggaat tot het begin van de 19e eeuw.

“een uitstekend voorbeeld zijn van een traditionele menselijke nederzetting, landgebruik of gebruik op zee die representatief is voor een cultuur (of culturen), of menselijke interactie met het milieu, vooral wanneer het kwetsbaar is geworden onder invloed van onomkeerbare veranderingen”

4. De Waddenzee

De Waddenzee is het grootste aaneengesloten systeem van intergetijdenzand- en slikplaten ter wereld. Het is een belangrijke plek voor biodiversiteit en herbergt soorten zoals gewone zeehond, grijze zeehond en bruinvis. De sites in Duitsland en Nederland zijn in 2009 op de Werelderfgoedlijst geplaatst, de site in Denemarken is in 2014 toegevoegd.

“om de belangrijkste en belangrijkste natuurlijke habitats te bevatten voor het behoud van de biologische diversiteit in situ, inclusief die met bedreigde soorten van uitzonderlijke universele waarde vanuit het oogpunt van wetenschap of natuurbehoud”